Wicca to neopogańska, dualistyczna religia, opierająca się na naturze, której bóstwami nadrzędnymi są Potrójna Bogini oraz Rogaty Bóg. Obecnie najwięcej czerpie z wierzeń celtyckich. Jej główna zasada głosi: Jeśli nikogo nie krzywdzisz, czyń podług swojej woli.
Wicca – troszkę historii
Samo pochodzenie terminu wicca nie jest pewne. Obecnie przyjmuje się, że pochodzi od staroangielskiego wik lub weik co oznacza skręcać, zgiąć. Inspiracją do powstania tej religii stały się prace Margaret Murray – antropolog, która w swoich książkach przedstawia czarownice jako kapłanki. To z kolei wpłynęło na Geralda Gardnera, który twierdził, że w 1939 roku został poddany inicjacji przez Dorothy Clutterbuck i wstąpił do istniejącej już grupy czarownic. Od tego momentu stał się propagatorem religii wicca.
Gdy w 1951 r. w Wielkiej Brytanii zniesiono zakaz uprawiania czarów, wicca znacząco urosła w siłę. Najdynamiczniejszy jej rozwój przypada na lata 70. w USA. W tym czasie religia połączyła się z ruchem feministycznym.
Obecnie najpopularniejszym nurtem jest solitary, rozpropagowany przez Scotta Cunninghama.
O samej religii
Wicca jest wyznaniem zamkniętym, złożonym z grup. Oparta jest o koncepcję cykliczną, związaną z cyklem słonecznym i wegetatywnym. W ciągu roku odbywa się osiem sabatów. Święta tworzą mitologiczną historię boga i bogini. Rytuały, jakim poddają się członkowie to między innymi:
– nadanie imienia dziecku oraz poświęcenie go bogini i bogu,
– małżeństwo/rozwód,
– pogrzeb,
– inicjacja/samopoświęcenie.
Największa rolę przywiązuje się do indywidualnych praktyk religijnych oraz magicznych.
Członkowie grup spotykają się na zlotach, które mają charakter zarówno religijny jak i pozareligijny. Idealna liczba członków w grupie to 13, ale współcześnie ta ilość waha się od 3 do 20 osób. Ważna jest przynależność do grupy. Nie można być czarownicą samotnie. Obecnie wyznawców wicca można znaleźć na całym świecie. Ich szacowana ilość oscyluje w okolicy 800 tysięcy.
